Soms kan ik me serieus storen aan negatieve berichtgeving in de media. Vandaag was het de beurt aan de zogenaamde kwaliteitskrant De standaard. in een artikel schrijven ze dat 1 op 4 belgen amper rond komt en dan halen ze overheid er ook nog eens bij. Nog erger wordt het wanneer je het filmpje bekijkt. Een advocate die in een chique bemeubeld nieuwbouwhuis zit de verkondigen dat ze problemen heeft met de betaling van haar rekeningen. Is dat de schuld van de regering? De zogenoemde crisis? Europa? Ik krijg namelijk niet te horen welke rekeningen? Afbetaling van haar dure meubels? Lening voor haar nieuw huis? GSM-abonnement?
Voor een aantal mensen zal de oorzaak van te weinig geld hebben wel liggen in onverwachte werkloosheid, invaliditeit,...
Maar niet rondkomen en armoede is iets heel anders. Als ik 1000 euro verdien kan ik rondkomen, net zoals je er ook makkelijk in kan slagen om niet rond te komen met 2000 euro.
Deze berichtgeving geeft mensen het idee dat alles de schuld van een ander is terwijl de basis van rondkomen heel simpel is dat je minder uitgeeft dan je krijgt.
Als je de film Daens nog eens zou bekijken kan je zien hoeveel beter we het hebben dan 100jaar geleden. De meeste mensen kunnen nu (makkelijk) in hun basisbehoefte als onderdak, kleding en voedsel voorzien. Dat het een klein huis is, wibrakleding of besparen op restaurantbezoeken is geen armoede.Dat is minder luxe.
Ik vind persoonlijk dat wij (2volwassenen) vrij luxueus kunnen leven van 1 loon. Dat is inclusief lening voor een appartement, 2 auto's (decadent ik weet het ik probeer vriendje zover te krijgen dat hij zijn auto verkoopt), voedsel en wijn naar wens (wel budgetmerken maar ook biefstuk of verse vis als we daar zin in hebben), verwarming en elektriciteit, af en toe een etentje, internet, telefoon, 1 vakantie per jaar, herstellingen of vervangingen van defecte dingen,... en op jaarbasis nog kunnen sparen.
En ik heb collega's die ongeveer hetzelfde verdienen, ook geen kinderen hebben en waarbij de partner wel fulltime werkt die toch geldproblemen hebben. Is het dan niet iets te gemakkelijk om de schuld van iedereen zijn problemen op de crisis te schuiven?
Indien een artikel gaat over gezinnen die met minder dan 1000euro moeten toekomen kan er relevantie zijn om de overheid de schuld te geven.
Maar bij een artikel als dit rijst bij mij vooral de vraag? Moeten die mensen niet leren budgetteren? En zijn een deel van deze 25% Belgen niet gewoon teveel verwend?
Ben ik een zeur of zit er een kern van waarheid in? Wat denken jullie?
Nee, eerst en vooral: je bent geen zeur! Maar... je kan natuurlijk niet in een ander z'n portemonnee kijken.
BeantwoordenVerwijderenHet wel of niet kunnen rondkomen van een bepaald bedrag is afhankelijk van de prioriteiten die men stelt en sommige ooit gemaakte keuzes.
Als je met 1500 per maand, al 1400 aan vaste lasten heb dan blijft er weinig over, meestal kan je in die vaste kosten nml weinig snijden, je huurbaas ziet je aankomen en de zorgverzekering moet ook betaald worden.
Wat er dan overblijft is, denk 'k, wel armoede,
groet
Gelukkig hebben wij in België niet zo'n stomme zorgverzekering. Meer dan 1200 euro per jaar betalen maar als je naar de tandarts moet kan je dat zelf ophoesten en het kost in NL ook nog eens veel meer. En bij andere zaken heb je nog je eigen risico. Ik betaal nog geen 200 euro per jaar, inclusief hospitalisatieverzekering. Bij mijn operaties heb ik uiteindelijk niets zelf moeten betalen ( of heb ik wat ik betaald had teruggekregen), van de tandarts, oogarts, huisdokter,.... wordt een groot deel terugbetaald, medicijnen waarvoor ik een doktersvoorschrift heb zijn goedkoper,...
BeantwoordenVerwijderenWel is het zo dat er van mijn loon een klein percentage afgehouden wordt voor deze sociale zekerheid maar ik voel me veel minder afgezet en een medisch probleem heeft bij nog nooit gezorgd dat ik spaargeld moest aanspreken.